Het zal stillekens zijn rond uw graf dit jaar door die vuile corona. Waar we dan met uw mama, papa, zus, familie en vrienden met teksten en liedjes steeds bij u kwamen om toch de herinneringen aan uw te korte leven wakker te houden.
Maar het is niet omdat het dit jaar niet doorgaat dat ze u vergeten. Want de gedachten aan uw vrolijk snoetje en spontaniteit staan op onze Hard-disk ingeprent en niet uitwisbaar.
Maar de wonde zal altijd blijven en niet helen.
Dag lieve schat, ik kom als het nog wat gaat zeker weer nog eens af, hopelijk nog eens met de fiets en anders met taxi mama of Jirka.
Kissie van Opa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten